عوامل تعیین کننده ارز ایمن -به قلم eximir

یکی از عوامل تعیین کننده در اینکه پول رایج یک مملکت تبدیل به ارز ایمن(Safe Heaven) می شود مقیاس بزرگی یک اقتصاد یا حجم تولید ناخالص تولید آن است که شامل نهاده های بطور عام هزینه خانوار، هزینه های دولتی،تراز تجاری و نهایتا سرمایه گزاری(تراز پرداخت ها) می شود.
هر چه اقتصاد بزرگ تر باشد اتخاذ تصمیمات کلان در آن کار سیاسی و تلاش گروهی بیشتری را می طلبد بنابراین volatility نوسانات نرخ بهره درآن کمتر است و روندهای بلند مدت اقتصادی سیکل های طولانی تری دارند بدین معنی که وقتی اقتصاد وارد دوره رونق می شود بسادگی از نفس نمی افتد و به اصطلاح مومنتوم حرکتی بالاتری دارد و دیر شناب گرفته و به همان میزان دیر از شتاب رشد آن کاسته می شود.
همه اینها نشانه های ثبات اقتصادی را نشان می دهد ( جدای از بحث سلامت اقتصاد) پس طبیعی است که بازار اوراق قرضه این کشورها بشدت جذاب باشد چرا که دولتها معمولا توجه چندانی به کسری بودجه یا surplus آن نشان نمی دهند باز هم به همان مشکلات و پیچیدگی های سیاسی اتخاذ تصمیمات کلان در این حوزه می باشد.

جدولی پیوست کرده ام که نمایانگر ترتیب کشورها نسبت به حجم اقتصاد آن می باشد.دلیل اینکه ارز دو کشور هند و چین با توجه به حجم بزرگی آن هنوز به ارز ایمن تبدیل نشده اینست که درآمد سرانه مردم آن بسیار پیائین است با اینکه قدرت خرید اقتصاد بالاست و این حاکی از انست که پول و قدرت در دست دولت حاکم است و نه مردم آن پس هنوز دموکراسی به حد قابل قبولی درآن نرسیده است می توان نتیجه گرفت حتی با وجود ازاد سازی اقتصاد تمایلات زیادی به بتدیل شدن به یک اقتصاد ایمن در این دو کشور بر خلاق بزرگی اقتصادشان وجود نخواهد داشت مگر اینکه سرکایه گزرای خصوصی و درآمد سرانه مردم افزایش یابد.

دو ایندکس هم برایتان ضمیمه کردم که شاخص هایی است که بنوعی اندیکاتور پیش بینی افزایش نرخ بهره در امریکا هستند